PARA PO SA MGA NAGBABASA NG THREAD NA ITO
Ito po yung mga naunang paragraph na hindi isinama ni Mr. Sadrach sa kaniyang post .. Basta lamang siya nagquote nang hindi isinasaalang-alang ang buong artikulo at ang mga naunang paragraph ...
Sa pagquote niya sa sinabi ni Martini, na si Martini ang unang gumamit ng Jehova .. Maling-mali po ito at baluktot na impormasyon gaya ng makikita ninyo sa artikulong ito na nasa ibaba ..
Sa artikulong ito ay ipinaliliwanag lamang kung paano inalis ng unang mga translator ang pangalan ng Diyos sa Bibliya at kung paano ito unti-unting ginamit muli ...
Hindi po itinuturo ng mga saksi ni Jehovah na ginamit lamang ang pangalan ng Diyos noong 1270 gaya ng may kasinungalingang sinasabi sa post ni Mr. Sadrach ..
Pakisuyong basahin po ninyo itong artikulong ito ↓↓↓
Ang Pangalan ng Diyos at ang mga Tagapagsalin ng Bibliya
MAAGA noong ikalawang siglo, nang mamatay na ang huli sa mga apostol, nagsimula ang paghiwalay sa pananampalatayang Kristiyano na inihula ni Jesus at ng kaniyang mga tagasunod. Ang paganong mga pilosopya at doktrina ay sumingit sa kongregasyon; bumangon ang mga sekta at pagkakabaha-bahagi, at ang dating dalisay na pananampalataya ay nahaluan. Ang pangalan ng Diyos ay hindi na ginamit.
Samantalang lumalaganap ang apostatang pagka-Kristiyanong ito, kinailangan na ang Bibliya sa orihinal na Hebreo at Griego ay mapasalin sa mga ibang wika. Papaano ba isinalin ng mga tagapagsalin ang pangalan ng Diyos? Kadalasan, kanilang ginagamit ang katumbas ng “Panginoon.” Totoong popular noon ang Latin
Vulgate, ang Bibliyang isinalin ni Jerome sa araw-araw na Latin. Sa pagsasalin, ang Tetragrammaton (YHWH) ay hinalinhan ni Jerome ng
Dominus, “Panginoon.”
Sa wakas, mga bagong wika, tulad baga ng Pranses, Ingles at Kastila, ang bumangon sa Europa. Subali’t hinadlangan ng Iglesya Katolika ang pagsasalin ng Bibliya sa mga bagong wikang ito. Samantalang ang mga Judio na gumagamit ng Bibliya sa orihinal na wikang Hebreo ay tumangging bigkasin ang pangalan ng Diyos pagka nakita nila iyon, karamihan ng “Kristiyano” ay nakinig sa pagbasa sa Bibliya sa mga saling Latin na di gumagamit ng pangalan.
Dumating ang panahon na ang pangalan ng Diyos ay muli na namang ginamit. Noong 1278 ay lumitaw iyon sa Latin sa akdang Pugio fidei (Balaraw ng Pananampalataya), ni Raymundus Martini, isang mongheng Kastila. Ang ispeling na
YohouaYou do not have permission to view the full content of this post.
Log in or register now. ang ginamit ni Raymundus Martini. Pagkatapos, noong 1303, tinapos ni Porchetus de Salvaticis ang isang akda na pinamagatang
Victoria Porcheti adversus impios Hebraeos (Ang Tagumpay ni Porchetus Laban sa Balakyot na mga Hebreo). Dito’y binanggit din niya ang pangalan ng Diyos, at iba’t-iba ang ispeling,
Iohouah, Iohoua at
Ihouah. Noong 1518, si Petrus Galatinus ay naglathala ng isang akda na pinamagatang
De arcanis catholicae veritatis (Tungkol sa mga Lihim ng Pansansinukob na Katotohanan) at doo’y
Iehoua ang kaniyang ispeling sa pangalan ng Diyos.
- - -
Pinutol ko na dito ang pagcopy sa article upang hindi macopyright ... Kaya, sa artikulong ito, mapapansin na tinatalakay lamang dito kung paano inalis ang pangalan ng Diyos sa mga unang salin ng Bibliya pagkamatay ng mga apostol, at kung paanong unti-unting ginamit itong muli hanggang sa panahon natin ...
Huwag po sana kayong basta maniwala sa mga tao na naninira lamang at hindi kinukuha ang lahat ng impormasyon ..
