- Joined
- Apr 21, 2021
- Posts
- 182
- Solutions
- 1
- Reaction
- 87
- Points
- 115
- Age
- 19
Ngunit bago makipag-ugnayan dito, linawin muna natin ang isang bagay. Ang pananaw na "Maniwala ka sa Panginoong Jesus, ang ating mga kasalanan ay pinatawad na, at ikaw ay dadalhin sa kaharian ng langit" ay may batayan ba sa mga salita ng Diyos? Sinabi ba ng Panginoong Jesus na ang pagpapawalang-sala sa pamamagitan ng pananampalataya at ang biyaya ng kaligtasan ang kailangan lang natin para makapasok sa Kanyang kaharian?
Hindi niya ginawa. Nagsaksi ba ang Banal na Espiritu tungkol dito? Hindi. Kaya makatitiyak tayo na ang ideyang ito ay puro paniwala ng tao, at hindi tayo maaaring umasa doon para makapasok tayo sa kaharian.
Sa katunayan, napakalinaw ng Panginoong Jesus tungkol sa kung sino ang makapasok sa kaharian.
"Sinabi ng Panginoong Jesus, “Hindi ang bawat nagsasabi sa Akin, Panginoon, Panginoon, ay papasok sa kaharian ng langit; kundi ang gumaganap ng kalooban ng Aking Ama na nasa langit.” (Mateo 7:21)
“Katotohanan, katotohanang sinasabi Ko sa inyo, Ang bawat nagkakasala ay alipin ng kasalanan. At ang alipin ay hindi nananahan sa bahay magpakailanman: ang anak ang nananahan magpakailanman” (Juan 8:34–35).
“Kayo nga’y magpakabanal, sapagkat Ako’y banal” (Levitico 11:45).
“Kung walang kabanalan, walang taong makakakita sa Panginoon” (Mga Hebreo 12:14)."
"Malinaw na sinabi sa atin ng Panginoong Jesus na tanging mga gumagawa lang ng kalooban ng Diyos ang makapapasok sa kaharian ng langit, at ang mga nakatakas lang sa kasalanan at nilinis ang magkakaroon ng lugar sa kaharian. Iyan lang ang pamantayan para makapasok.
Tanging ang mga gumagawa ng kalooban ng Diyos at nagiging banal ang makakapasok sa Kaharian ng Langit, at tanging ang mga nalinis mula sa kasalanan at katiwalian ang maaaring magkaroon ng bahagi sa Kaharian ng Langit. Ito ang tanging pamantayan para makapasok sa Kaharian ng Langit."
Kaya ano ang ibig sabihin ng “kalooban ng Aking Ama na nasa langit”? Nangangahulugan ito na kailangan mong gawin ang kalooban ng Diyos, sundin ang paraan ng Diyos, isabuhay ang daan ng katotohanan, iyon ay, ang salita ng Diyos. Ang isang tao ay dapat palaging gawin ang anumang hinihiling ng Diyos na gawin niya, at dapat panghawakan ang lahat ng hinihingi ng Diyos na gawin niya, lahat ng hinihingi ng Diyos ay sinusunod niya, at lahat ng hinihingi ng Diyos na sundin niya nang tapat. Maaaring ihiwalay ng mga tao ang kanilang sarili mula sa pagkaalipin ng kasalanan, huminto sa pagkakasala at makamit ang kabanalan, at saka lamang siya makapapasok sa kaharian ng langit.
Naniniwala tayo sa Panginoong Jesus, at ang ating mga kasalanan ay pinatawad, ngunit nakamit ba natin ang pagsunod sa kalooban ng Diyos, ang paglaya mula sa pagkaalipin ng kasalanan, at pagiging malinis ng Diyos?
Hindi, hindi lamang tayo mga taong gumagawa ng kalooban ng Diyos, ngunit tayo rin ay mga taong madalas na nagkakasala sa Diyos at lumalaban sa Kanya. Ito ay hindi isang mapagpakumbabang salita, ngunit isang katotohanan na hindi maitatanggi ng sinuman.
Nakikita ng lahat ng mananampalataya sa Panginoon ang katotohanan na bagama't tayo ay tinubos at naabswelto sa pamamagitan ng pananampalataya, tayo ay patuloy na nagkakasala, nabubuhay sa isang siklo ng pagkakasala sa araw at nagkukumpisal sa gabi. Nabubuhay tayo sa pasakit ng hindi makatakas sa kasalanan—hindi natin matutulungan ang ating sarili. Itinuro sa atin ng Panginoon na mahalin ang kapwa gaya ng ating sarili, mahalin ang ating mga kaaway, magpatawad ng pitumpu't pito, at maging tulad ng maliliit na bata—simple at tapat. Gayunpaman, maraming beses na hindi natin kayang tuparin ang mga turong ito. Sa ating pakikipag-ugnayan sa iba, madalas tayong nasangkot sa paninibugho, alitan, matinding galit, at maging ang pagsisinungaling at pagkakasala. At ang pananampalataya ng karamihan sa mga tao ay ganap na dahil sila ay sakim sa biyaya ng Diyos, ngunit hindi nila ginagawa ang Kanyang sinabi. Nagmamadali silang pumunta sa simbahan kapag nahaharap sa krisis, ngunit sa panahon ng kapayapaan ay sinusunod nila ang makamundong uso. Maliwanag, hindi natin kayang ganap na sumunod sa mga salita ng Diyos at lubusang maiwasan ang pagkakasala.
"Ang mga katotohanan ay nagpapakita sa atin na ang pagkakaroon ng mga kasalanan ay pinatawad ay maaaring mangahulugan na ang mga tao ay kumikilos nang mas mabuti, ngunit ito ay hindi nangangahulugan na sila ay ganap na nakatakas sa kasalanan, na sila ay hindi sumuway sa Diyos, at lalo na hindi na sila ay nakamit ang kabanalan at sila ay karapat-dapat sa kaharian. wishful thinking lang yan. Kaya ngayon ay makikita natin ang katotohanang ito at nauunawaan kung bakit sinabi ng Panginoong Jesus na ang mga nangangaral at nagpapalayas ng mga demonyo sa Kanyang pangalan ay mga manggagawa ng kasamaan, at hindi Niya sila kilala. Ito ay dahil ang mga tao ay palaging nagkakasala, kahit na ang kanilang mga kasalanan ay pinatawad, at sinisisi at hinahatulan nila ang Panginoon.
Malinaw na nakikita ng lahat kung ano ang ginagawa ng mga taong ito, at walang alinlangan na sila ay masasama sa mata ng Diyos.
Ang Diyos ay banal at matuwid, kaya papayagan kaya ng Diyos na makapasok sa langit ang mga patuloy na nagkakasala, humahatol at lumalaban sa Diyos? Talagang hindi."
Sabi ng Diyos, “Kailangan mong malaman kung anong uri ng mga tao ang Aking nais; yaong mga hindi dalisay ay hindi pinapayagang makapasok sa kaharian, yaong mga hindi dalisay ay hindi pinahihintulutang dungisan ang banal na lupain. Bagama’t maaaring marami kang nagawang gawain, at gumawa ka sa loob ng maraming taon, sa huli kung kalunus-lunos pa rin ang iyong karumihan, hindi katanggap-tanggap sa batas ng Langit na nais mong pumasok sa Aking kaharian! Mula sa pundasyon ng mundo hanggang ngayon, hindi Ako kailanman nakapag-alok ng madaling daan patungo sa Aking kaharian para sa mga sumisipsip sa Akin. Ito ay isang panuntunan sa langit, at walang sinumang makasusuway rito!”
Mula sa mga salita ng Diyos, makikita natin na ang diwa ng Diyos ay banal. Ang kaharian ng langit ay isang lugar kung saan magkasama ang Diyos at ang tao. Paano magiging karapat-dapat ang mga tao na makapasok sa kaharian ng langit kung hindi sila banal? Paano nawala sina Adan at Eva, na orihinal na nilikha ng Diyos, ang Halamanan ng Eden? Ito ay dahil sila ay nalinlang at tinukso ni Satanas na magkasala. Samakatuwid, kahit na ang Panginoong Jesus ay ipinako sa krus at tinubos ang sangkatauhan, tayo ay marumi at tiwali pa rin sa loob, at madalas tayong makakagawa ng mga kasalanan at lumalaban sa Diyos. Ang gayong mga tao ay hindi karapat-dapat na makapasok sa kaharian ng langit. Ito ay tiyak."
Hindi niya ginawa. Nagsaksi ba ang Banal na Espiritu tungkol dito? Hindi. Kaya makatitiyak tayo na ang ideyang ito ay puro paniwala ng tao, at hindi tayo maaaring umasa doon para makapasok tayo sa kaharian.
Sa katunayan, napakalinaw ng Panginoong Jesus tungkol sa kung sino ang makapasok sa kaharian.
"Sinabi ng Panginoong Jesus, “Hindi ang bawat nagsasabi sa Akin, Panginoon, Panginoon, ay papasok sa kaharian ng langit; kundi ang gumaganap ng kalooban ng Aking Ama na nasa langit.” (Mateo 7:21)
“Katotohanan, katotohanang sinasabi Ko sa inyo, Ang bawat nagkakasala ay alipin ng kasalanan. At ang alipin ay hindi nananahan sa bahay magpakailanman: ang anak ang nananahan magpakailanman” (Juan 8:34–35).
“Kayo nga’y magpakabanal, sapagkat Ako’y banal” (Levitico 11:45).
“Kung walang kabanalan, walang taong makakakita sa Panginoon” (Mga Hebreo 12:14)."
"Malinaw na sinabi sa atin ng Panginoong Jesus na tanging mga gumagawa lang ng kalooban ng Diyos ang makapapasok sa kaharian ng langit, at ang mga nakatakas lang sa kasalanan at nilinis ang magkakaroon ng lugar sa kaharian. Iyan lang ang pamantayan para makapasok.
Tanging ang mga gumagawa ng kalooban ng Diyos at nagiging banal ang makakapasok sa Kaharian ng Langit, at tanging ang mga nalinis mula sa kasalanan at katiwalian ang maaaring magkaroon ng bahagi sa Kaharian ng Langit. Ito ang tanging pamantayan para makapasok sa Kaharian ng Langit."
Kaya ano ang ibig sabihin ng “kalooban ng Aking Ama na nasa langit”? Nangangahulugan ito na kailangan mong gawin ang kalooban ng Diyos, sundin ang paraan ng Diyos, isabuhay ang daan ng katotohanan, iyon ay, ang salita ng Diyos. Ang isang tao ay dapat palaging gawin ang anumang hinihiling ng Diyos na gawin niya, at dapat panghawakan ang lahat ng hinihingi ng Diyos na gawin niya, lahat ng hinihingi ng Diyos ay sinusunod niya, at lahat ng hinihingi ng Diyos na sundin niya nang tapat. Maaaring ihiwalay ng mga tao ang kanilang sarili mula sa pagkaalipin ng kasalanan, huminto sa pagkakasala at makamit ang kabanalan, at saka lamang siya makapapasok sa kaharian ng langit.
Naniniwala tayo sa Panginoong Jesus, at ang ating mga kasalanan ay pinatawad, ngunit nakamit ba natin ang pagsunod sa kalooban ng Diyos, ang paglaya mula sa pagkaalipin ng kasalanan, at pagiging malinis ng Diyos?
Hindi, hindi lamang tayo mga taong gumagawa ng kalooban ng Diyos, ngunit tayo rin ay mga taong madalas na nagkakasala sa Diyos at lumalaban sa Kanya. Ito ay hindi isang mapagpakumbabang salita, ngunit isang katotohanan na hindi maitatanggi ng sinuman.
Nakikita ng lahat ng mananampalataya sa Panginoon ang katotohanan na bagama't tayo ay tinubos at naabswelto sa pamamagitan ng pananampalataya, tayo ay patuloy na nagkakasala, nabubuhay sa isang siklo ng pagkakasala sa araw at nagkukumpisal sa gabi. Nabubuhay tayo sa pasakit ng hindi makatakas sa kasalanan—hindi natin matutulungan ang ating sarili. Itinuro sa atin ng Panginoon na mahalin ang kapwa gaya ng ating sarili, mahalin ang ating mga kaaway, magpatawad ng pitumpu't pito, at maging tulad ng maliliit na bata—simple at tapat. Gayunpaman, maraming beses na hindi natin kayang tuparin ang mga turong ito. Sa ating pakikipag-ugnayan sa iba, madalas tayong nasangkot sa paninibugho, alitan, matinding galit, at maging ang pagsisinungaling at pagkakasala. At ang pananampalataya ng karamihan sa mga tao ay ganap na dahil sila ay sakim sa biyaya ng Diyos, ngunit hindi nila ginagawa ang Kanyang sinabi. Nagmamadali silang pumunta sa simbahan kapag nahaharap sa krisis, ngunit sa panahon ng kapayapaan ay sinusunod nila ang makamundong uso. Maliwanag, hindi natin kayang ganap na sumunod sa mga salita ng Diyos at lubusang maiwasan ang pagkakasala.
"Ang mga katotohanan ay nagpapakita sa atin na ang pagkakaroon ng mga kasalanan ay pinatawad ay maaaring mangahulugan na ang mga tao ay kumikilos nang mas mabuti, ngunit ito ay hindi nangangahulugan na sila ay ganap na nakatakas sa kasalanan, na sila ay hindi sumuway sa Diyos, at lalo na hindi na sila ay nakamit ang kabanalan at sila ay karapat-dapat sa kaharian. wishful thinking lang yan. Kaya ngayon ay makikita natin ang katotohanang ito at nauunawaan kung bakit sinabi ng Panginoong Jesus na ang mga nangangaral at nagpapalayas ng mga demonyo sa Kanyang pangalan ay mga manggagawa ng kasamaan, at hindi Niya sila kilala. Ito ay dahil ang mga tao ay palaging nagkakasala, kahit na ang kanilang mga kasalanan ay pinatawad, at sinisisi at hinahatulan nila ang Panginoon.
Malinaw na nakikita ng lahat kung ano ang ginagawa ng mga taong ito, at walang alinlangan na sila ay masasama sa mata ng Diyos.
Ang Diyos ay banal at matuwid, kaya papayagan kaya ng Diyos na makapasok sa langit ang mga patuloy na nagkakasala, humahatol at lumalaban sa Diyos? Talagang hindi."
Sabi ng Diyos, “Kailangan mong malaman kung anong uri ng mga tao ang Aking nais; yaong mga hindi dalisay ay hindi pinapayagang makapasok sa kaharian, yaong mga hindi dalisay ay hindi pinahihintulutang dungisan ang banal na lupain. Bagama’t maaaring marami kang nagawang gawain, at gumawa ka sa loob ng maraming taon, sa huli kung kalunus-lunos pa rin ang iyong karumihan, hindi katanggap-tanggap sa batas ng Langit na nais mong pumasok sa Aking kaharian! Mula sa pundasyon ng mundo hanggang ngayon, hindi Ako kailanman nakapag-alok ng madaling daan patungo sa Aking kaharian para sa mga sumisipsip sa Akin. Ito ay isang panuntunan sa langit, at walang sinumang makasusuway rito!”
Mula sa mga salita ng Diyos, makikita natin na ang diwa ng Diyos ay banal. Ang kaharian ng langit ay isang lugar kung saan magkasama ang Diyos at ang tao. Paano magiging karapat-dapat ang mga tao na makapasok sa kaharian ng langit kung hindi sila banal? Paano nawala sina Adan at Eva, na orihinal na nilikha ng Diyos, ang Halamanan ng Eden? Ito ay dahil sila ay nalinlang at tinukso ni Satanas na magkasala. Samakatuwid, kahit na ang Panginoong Jesus ay ipinako sa krus at tinubos ang sangkatauhan, tayo ay marumi at tiwali pa rin sa loob, at madalas tayong makakagawa ng mga kasalanan at lumalaban sa Diyos. Ang gayong mga tao ay hindi karapat-dapat na makapasok sa kaharian ng langit. Ito ay tiyak."