What's new

I'm on my 30's but still feeling lost and full of regrets

minminjjang

Addict
Joined
Sep 6, 2020
Posts
42
Reaction
29
Points
74
Honestly, di ko alam if ano bang gagawin sa buhay ko and it feels like I'm good at making bad decisions. Lately, I give up my only job for a job na 3 months pa bago makasahod without any savings and napakaraming utang.

I already experienced last year na magresign sa work because of my mental health na walang ipon at may utang pero di pa rin ako natuto. Then, now. Di ko alam saan ako pupulutin nor di ko maasahan yung sibling ko since may sarili na siyang family. Both ng parents ko patay na kaya on my own na lang talaga ako.

Ayokong maging burden sa kahit na sino man pero lately umiiyak ako kasi di ako masaya sa new job ko. Nagsisisi ako na niLet go ko yung work na kahit di ganun kacompetitive yung sahod pero masaya kasama yung team ko and di mabigat yung workload.

Iniisip ko na lang na baka bago lang kasi ako kaya ganito yung feelings ko pero lately down na down ako.

P.S. di ko alam if tamang section ba yung napagpostan ko ng thread please admin pacorrect na lang po ako. Salamat.
 
Ako nga ts, may work pero kakaunti lang sahod, tas wala pa akong girlffriend loner pati ako tapos nagsupport pa ako sa kapatid ko na maraming anak, ewan ts wala naman akong mataas na pangarap ang goal ko lang ngayon mag ipon ng mag ipon ng pera para sa retirement ko , hindi na rin ako umaasa ng partner o asawa, ewan wala akong gana makipag date date na yan, last ko nagka girlfriend nung after ko mag highschool , trip ko minsan mamingwit sa may ilog malapit sa amin tas minsan trip ko mamaril ng mga ibon , may airgun kasi ako pinagipunan ko nabili ko secondhand, tas balak ko bumili ng mountain bike kasi gusto ko pumunta sa malayong lugar kapag may time ako, tas malakas akong lumamon ng junk foods at inum ng softdrinks pero nag iingat naman ako sa kalusugan ko malakas ako uminom ng tubig, pero tamad akong mag ehersisyo ganyan lang buhay ko ts ewan kung okay lang ba ang ganitong buhay, kasi para sa akin kontento ako, hindi ako balisa hanggat may trabaho ako ipon lang ng ipon ng pera , kasi yan ang pinanghahawakan ko para bagang sure na ako sa buhay ko na ganito basta may pera akong nakatago hehe
 
Ako nga ts, may work pero kakaunti lang sahod, tas wala pa akong girlffriend loner pati ako tapos nagsupport pa ako sa kapatid ko na maraming anak, ewan ts wala naman akong mataas na pangarap ang goal ko lang ngayon mag ipon ng mag ipon ng pera para sa retirement ko , hindi na rin ako umaasa ng partner o asawa, ewan wala akong gana makipag date date na yan, last ko nagka girlfriend nung after ko mag highschool , trip ko minsan mamingwit sa may ilog malapit sa amin tas minsan trip ko mamaril ng mga ibon , may airgun kasi ako pinagipunan ko nabili ko secondhand, tas balak ko bumili ng mountain bike kasi gusto ko pumunta sa malayong lugar kapag may time ako, tas malakas akong lumamon ng junk foods at inum ng softdrinks pero nag iingat naman ako sa kalusugan ko malakas ako uminom ng tubig, pero tamad akong mag ehersisyo ganyan lang buhay ko ts ewan kung okay lang ba ang ganitong buhay, kasi para sa akin kontento ako, hindi ako balisa hanggat may trabaho ako ipon lang ng ipon ng pera , kasi yan ang pinanghahawakan ko para bagang sure na ako sa buhay ko na ganito basta may pera akong nakatago hehe
Honestly halos same tayo ng mindset. Di ko na din nakikita sarili ko na magaasawa at pamilya. Iniisip ko na lang din yung retirement ko.

Tama alagaan natin yung health natin kasi legit na health is wealth. Naniniwala ako sa "what you sow, is what you reap"

Tama yang pagtulong mo sa kapatid mo pero wag mong kakalimutan yung sarili mo.
 
Honestly halos same tayo ng mindset. Di ko na din nakikita sarili ko na magaasawa at pamilya. Iniisip ko na lang din yung retirement ko.

Tama alagaan natin yung health natin kasi legit na health is wealth. Naniniwala ako sa "what you sow, is what you reap"

Tama yang pagtulong mo sa kapatid mo pero wag mong kakalimutan yung sarili mo.
Heheh ts napaka kuripot ko ts kahit sa mga pamangkin ko minsan lang ako manlibre 🤣 lahat ng pera ko kahit barya pa yan dapat sakin lang at sakin lang magagastos at maiipon , tingin ko sa pera ay lifeline ko pinaka panangga ko sa lahat ng pagsubok na darating, nag aaral na ako na disiplinahin ang sarili ko lalo na sa pagkain ng junkfoods ewan ito na lang yata libangan ko ang paglamon ng MSG nakakaadik kasi lasa ng mga pagkain na may MSG tas nakakaadik lasa ng softdrinks pero ts nakikiramdam parin naman ako sa kalusugan ko, marami akong gusto pang gawin like mag camping mag isa sa may kabundukan kahit dalawa o tatlong araw lang , tas palagi ko binibilhan ng grocery yan pamilya ng kapatid ko kasi naawa ako sa kanila kinakapos palagi sa pera sa panggastos sa araw-araw, yon na lang siguro ang masasabi nilang pinakasilbi ko sa kanila bilang kapatid, tiyuhin st bayaw ewan ts kapag tungkol sa makakain o kunsumo maluwag ako magbitaw ng pera naranasan ko kasi minsan ang magutom yong wala kang makain sa isang araw , basta ts ang goal ko ngaun makaipon ng maraming pera 🤣
 
Last edited:
This is because pinalaki tayo sa Pilipinas with the idea na kailangan mo isakripisyo ang socialization sa ngalan ng pera. Ung pinaka magandang pagkakataon na makabuo tayo ng bond sa mga tao, friends or partners, yan din ung time na idinikdik sa isip natin na mag aral ka muna... "saka mo na isipin yan pag mayaman ka na, kusa silang lalapit sayo".. but we slowly realize na puro user lang ang mga lalapit satin when it gets to that point.

Anyway, hindi ko sinasabing masasama ang mga magulang natin dahil dito. Yan lang din ang natutunan nila at ang effective sa panahon nila. In fact hindi ito unique sa Pilipinas.. sa Japan meron silang Hikikomori, sa China may Tang Ping. Maraming cases ng "Lonely male syndrome" ang nag-uusbungan at iba-iba lang ang tawag, kasabay yan ng pag sikat ng internet. Dahil ito sa biglang pagbabago ng kultura ng socialization at may ilan ang inabutan habang ang upbringing nila ay mas bagay sa makalumang panahon.

 

Attachments

This is because pinalaki tayo sa Pilipinas with the idea na kailangan mo isakripisyo ang socialization sa ngalan ng pera. Ung pinaka magandang pagkakataon na makabuo tayo ng bond sa mga tao, friends or partners, yan din ung time na idinikdik sa isip natin na mag aral ka muna... "saka mo na isipin yan pag mayaman ka na, kusa silang lalapit sayo".. but we slowly realize na puro user lang ang mga lalapit satin when it gets to that point.

Anyway, hindi ko sinasabing masasama ang mga magulang natin dahil dito. Yan lang din ang natutunan nila at ang effective sa panahon nila. In fact hindi ito unique sa Pilipinas.. sa Japan meron silang Hikikomori, sa China may Tang Ping. Maraming cases ng "Lonely male syndrome" ang nag-uusbungan at iba-iba lang ang tawag, kasabay yan ng pag sikat ng internet. Dahil ito sa biglang pagbabago ng kultura ng socialization at may ilan ang inabutan habang ang upbringing nila ay mas bagay sa makalumang panahon.

View attachment 2643908
Yes uu nga ganito nga ang ibang dahilan
 
Last edited:
This is because pinalaki tayo sa Pilipinas with the idea na kailangan mo isakripisyo ang socialization sa ngalan ng pera. Ung pinaka magandang pagkakataon na makabuo tayo ng bond sa mga tao, friends or partners, yan din ung time na idinikdik sa isip natin na mag aral ka muna... "saka mo na isipin yan pag mayaman ka na, kusa silang lalapit sayo".. but we slowly realize na puro user lang ang mga lalapit satin when it gets to that point.

Anyway, hindi ko sinasabing masasama ang mga magulang natin dahil dito. Yan lang din ang natutunan nila at ang effective sa panahon nila. In fact hindi ito unique sa Pilipinas.. sa Japan meron silang Hikikomori, sa China may Tang Ping. Maraming cases ng "Lonely male syndrome" ang nag-uusbungan at iba-iba lang ang tawag, kasabay yan ng pag sikat ng internet. Dahil ito sa biglang pagbabago ng kultura ng socialization at may ilan ang inabutan habang ang upbringing nila ay mas bagay sa makalumang panahon.

View attachment 2643908
Honestly, nakakaapekto din talaga yung upbringing and socialization sa kung anong magiging mindset natin. Madalas feeling down ako kasi every now and then di ko mapigilan sarili ko na sisisihin sarili ko sa mga poor decisions ko.

I don't know if you've heard this "generational trauma". Yung trauma na nakuha ng mga magulang natin, madalas naipapasa nila to sa atin. We can't blame our parents kasi ganun din sila pinalaki kaya fear ko kung magkakapamilya ako yung baka maipasa ko yung generational trauma ko sa magiging anak ko.

Heheh ts napaka kuripot ko ts kahit sa mga pamangkin ko minsan lang ako manlibre 🤣 lahat ng pera ko kahit barya pa yan dapat sakin lang at sakin lang magagastos at maiipon , tingin ko sa pera ay lifeline ko pinaka panangga ko sa lahat ng pagsubok na darating, nag aaral na ako na disiplinahin ang sarili ko lalo na sa pagkain ng junkfoods ewan ito na lang yata libangan ko ang paglamon ng MSG nakakaadik kasi lasa ng mga pagkain na may MSG tas nakakaadik lasa ng softdrinks pero ts nakikiramdam parin naman ako sa kalusugan ko, marami akong gusto pang gawin like mag camping mag isa sa may kabundukan kahit dalawa o tatlong araw lang , tas palagi ko binibilhan ng grocery yan pamilya ng kapatid ko kasi naawa ako sa kanila kinakapos palagi sa pera sa panggastos sa araw-araw, yon na lang siguro ang masasabi nilang pinakasilbi ko sa kanila bilang kapatid, tiyuhin st bayaw ewan ts kapag tungkol sa makakain o kunsumo maluwag ako magbitaw ng pera naranasan ko kasi minsan ang magutom yong wala kang makain sa isang araw , basta ts ang goal ko ngaun makaipon ng maraming pera 🤣
Naku don't worry, if you reap kindness and love, you'll sow it back. Buti ka pa you've been able na iparanas at tulungan yung kapatid mo. Yan yung mga regrets ko recently kasi kapag may problem ako lalo na financially sa kapatid ko ako tumatakbo. Lately ko lang naisip na may sarili na siyang pamilya and may responsibilities na din siya dun.
 
Last edited:
Honestly, nakakaapekto din talaga yung upbringing and socialization sa kung anong magiging mindset natin. Madalas feeling down ako kasi every now and then di ko mapigilan sarili ko na sisisihin sarili ko sa mga poor decisions ko.

I don't know if you've heard this "generational trauma". Yung trauma na nakuha ng mga magulang natin, madalas naipapasa nila to sa atin. We can't blame our parents kasi ganun din sila pinalaki kaya fear ko kung magkakapamilya ako yung baka maipasa ko yung generational trauma ko sa magiging anak ko.
Kaya nga the more na responsibility mo maging masaya, kung may plano ka magpamilya.

First, mag move on ka muna sa mga "poor decisions" mo. It's okay, lahat tayo sumasablay. Forgive yourself. May kasabihan nga (probably rephrased)
"Forgiveness is when you stop wishing for a better past" Use them only as a reference for future decisions, at wag na something to beat yourself up with.

Second, pag nagawa mo yan para sa sarili mo, mas maganda din magiging outlook mo sa ibang tao. Appreciate the little things. In turn, this will make you a more grateful person. Gratitude goes hand in hand with being happy, and material riches will not matter as much.

Lastly, stay happy especially with the people that mean to you. Being lonely and depressed places unnecessary burden to this people. Be the person capable of caring, and not the one seeking for other's care.

Marami na akong nakitang tao na nirerespeto kahit hindi sila ung "mayaman" or ung provider. Marami din akong nakita na ang mantra is magpapayaman para respetohin, pero disappointed sa result. Because they do not realize that happiness is an obligation, not a emotion to gain from something or someone.
 
Tanong ko lng ts, dalawa lng ba kayo magkapatid? Kasi parang wla ka nang ibang malalapitan eh since Sabi mo nga patay na parents mo tapos yung kapatid mo may pamilya na. We'll anyway wla nmng masama Kung kuntento ka na sa buhay mo na ganyan, Kasi kadalasan nmn talaga mga tao ngayon, wla nmn talaga sa Plano Ang mag Asawa, Yung iba wla lng choice Kasi nabuntis or nakabuntis na.
 
Last edited:
Kaya nga the more na responsibility mo maging masaya, kung may plano ka magpamilya.

First, mag move on ka muna sa mga "poor decisions" mo. It's okay, lahat tayo sumasablay. Forgive yourself. May kasabihan nga (probably rephrased)
"Forgiveness is when you stop wishing for a better past" Use them only as a reference for future decisions, at wag na something to beat yourself up with.

Second, pag nagawa mo yan para sa sarili mo, mas maganda din magiging outlook mo sa ibang tao. Appreciate the little things. In turn, this will make you a more grateful person. Gratitude goes hand in hand with being happy, and material riches will not matter as much.

Lastly, stay happy especially with the people that mean to you. Being lonely and depressed places unnecessary burden to this people. Be the person capable of caring, and not the one seeking for other's care.

Marami na akong nakitang tao na nirerespeto kahit hindi sila ung "mayaman" or ung provider. Marami din akong nakita na ang mantra is magpapayaman para respetohin, pero disappointed sa result. Because they do not realize that happiness is an obligation, not a emotion to gain from something or someone.
Thank you 😭

Tanong ko lng ts, dalawa lng ba kayo magkapatid? Kasi parang wla ka nang ibang malalapitan eh since Sabi mo nga patay na parents mo tapos yung kapatid mo may pamilya na. We'll anyway wla nmng masama Kung kuntento ka na sa buhay mo na ganyan, Kasi kadalasan nmn talaga mga tao ngayon, wla nmn talaga sa Plano Ang mag Asawa, Yung iba wla lng choice Kasi nabuntis or nakabuntis na.
May mga kakilala ako na wala na din silang plano na magasawa o pamilya like me. Mas mabigat na kasi ang responsibility kapag may pamilya na o asawa lalo na kapag may anak na.
 
Last edited:
Naka relate ako sayo ts now in my situation mas masaya ako noon sa dati kong trabaho compare now kaya parang gusto ko na rin i give up kasi nahihirapan din ako. Pero try ko pa rin hanggat kaya pa. Sana malampas natin to huhuhu
 
Kasi kadalasan nmn talaga mga tao ngayon, wla nmn talaga sa Plano Ang mag Asawa, Yung iba wla lng choice Kasi nabuntis or nakabuntis na.
Actually kahit naunang generation sa atin hindi nalalayo ang sistema. Marami sakanila nabuntis tapos na pressure nlng magpakasal na madalian.

At least ngayon mas acceptable na siya. Meron nga ibang parents na sinasabi kahit hindi mag asawa ang anak nila basta bigyan sila ng apo. Minsan nga lang may conflict of interest ang ganyang parents. Gusto lang nila na controlado padin nila ang resources ng anak nila lalo na pag maganda ang trabaho. Nagiging pang blackmail ang apo.

Anyway, kahit naman planado ang kasal at pag-aanak.. you will never feel that you are ready. At the back of your mind you will feel like hindi ka padin handa maging magulang.

Sabi nga nila, pag ganyan ang mindset mo feeling mo hindi ka ready, ibig sabihin handa ka na kasi alam mo na may mga unexpected challenges na dadating.. pag feeling mo handa ka na, ibig sabihin hindi pa kasi masusurprise ka ng mga challenges na ito.
 
Hello, ts. Well, ako naman di ko din alam gagawin ko basta alam ko lang nag eenjoy ako and I'm happy . I have work naman., sakto lang din sahod. Sahod ko akin lang minsan nagbibigay sa parents minsan hindi. Ang ma advice ko lang sa part lang ng work kasi sa lovelife wala din ako niyan. nauubos oras ko sa computer. haha. Seryoso na, advice ko sa work "if you're happy then stay, if not then let go" . Boss ko nagsabi sakin mga 3 years ago yata kasi , nalaman niya nag apply ako ng sa ibang company. di ko na pangagalanan kung anong company basta Car company. nandun kasi yung isang kaklase ko need nang isa pang I.T . so, pinilit niya ako mag apply try nalang din daw. ako naman, ayaw ko talaga mag apply nung time na yon kaso siguro dahil sa kademonyohan ng aking kamay gumalaw. inedit ko resume ko sa office pa mismo at yun nga nag apply ako natanggap naman ako. besfriend pala ng boss ko yung may ari. hahaha.. naging honest din naman ako sa inapplayan ko na di pa alam ng boss ko nag nandito ako nagapply o naghanap ng ibang work. 6 years na ako sa company ng boss ako lang mag isa I.T nila. minsan napapaisip din ako ano mangyayari sakin in the long run which is very normal naman kasi lahat naman tayo gusto maging secured yung future natin. Don't think too much . Why don't you try to make time for yourself. like sakin, nag lolong rides ako minsan solo lang , may time din with friends . Ikaw baka may mga gusto kang gawin, gawin mo. Life is short ika nga. Enjoy lang. If love is true it will come to you and find you.
 
Actually kahit naunang generation sa atin hindi nalalayo ang sistema. Marami sakanila nabuntis tapos na pressure nlng magpakasal na madalian.

At least ngayon mas acceptable na siya. Meron nga ibang parents na sinasabi kahit hindi mag asawa ang anak nila basta bigyan sila ng apo. Minsan nga lang may conflict of interest ang ganyang parents. Gusto lang nila na controlado padin nila ang resources ng anak nila lalo na pag maganda ang trabaho. Nagiging pang blackmail ang apo.

Anyway, kahit naman planado ang kasal at pag-aanak.. you will never feel that you are ready. At the back of your mind you will feel like hindi ka padin handa maging magulang.

Sabi nga nila, pag ganyan ang mindset mo feeling mo hindi ka ready, ibig sabihin handa ka na kasi alam mo na may mga unexpected challenges na dadating.. pag feeling mo handa ka na, ibig sabihin hindi pa kasi masusurprise ka ng mga challenges na ito.
Oo yan madalas thinking ko. Di pa ako ready. Kaya madalas natatakot talaga ako magtake ng risk. Hayyyy... Salamat sa pagsshare niyo kahit papaano nailabas ko yung mga thoughts ko.

Nahihiya na din ako magopen up sa mga friends ko kasi lately madami din silang burden like me. Di lang naman ako ang may problema. Lahat tayo. Kaya dito na lang ako nagopen up at least anonymous ako kahit papaano.

Hello, ts. Well, ako naman di ko din alam gagawin ko basta alam ko lang nag eenjoy ako and I'm happy . I have work naman., sakto lang din sahod. Sahod ko akin lang minsan nagbibigay sa parents minsan hindi. Ang ma advice ko lang sa part lang ng work kasi sa lovelife wala din ako niyan. nauubos oras ko sa computer. haha. Seryoso na, advice ko sa work "if you're happy then stay, if not then let go" . Boss ko nagsabi sakin mga 3 years ago yata kasi , nalaman niya nag apply ako ng sa ibang company. di ko na pangagalanan kung anong company basta Car company. nandun kasi yung isang kaklase ko need nang isa pang I.T . so, pinilit niya ako mag apply try nalang din daw. ako naman, ayaw ko talaga mag apply nung time na yon kaso siguro dahil sa kademonyohan ng aking kamay gumalaw. inedit ko resume ko sa office pa mismo at yun nga nag apply ako natanggap naman ako. besfriend pala ng boss ko yung may ari. hahaha.. naging honest din naman ako sa inapplayan ko na di pa alam ng boss ko nag nandito ako nagapply o naghanap ng ibang work. 6 years na ako sa company ng boss ako lang mag isa I.T nila. minsan napapaisip din ako ano mangyayari sakin in the long run which is very normal naman kasi lahat naman tayo gusto maging secured yung future natin. Don't think too much . Why don't you try to make time for yourself. like sakin, nag lolong rides ako minsan solo lang , may time din with friends . Ikaw baka may mga gusto kang gawin, gawin mo. Life is short ika nga. Enjoy lang. If love is true it will come to you and find you.
Salamat. Madalas talaga yung pagooverthink ko. Kaya ayun ako mismo nagsasabotaged sa mga plano ko.

Kailangan ko lang siguro ng me time para marelease ko yung mga worries ko.
 
Pareho pareho tayo TS, ganyan din ang nangyayari sa buhay ko at yung feeling na parang wala kanang karamay o mataktakbuhan dahil wala na mga magulang natin. Yung tipo gusto mo na ma dedok dhil ang dami kong pagsisisi at maling nagawa sa buhay ko. Yung tipong iniisip ko na pagnabuhay ba ako sa 2nd life ko eh.. mababago ba ang buhay ko at hindi puro panget at regrets ang mangyayari sa buhay ko. Mga ganon bang tanong...
 
Dapat positibo lang tayo sa buhay TS.,wag mo e-welcome yung mga negative.,
Kung magpapatuloy ka sa mga negative nayan.,lalamunin ka talaga sa buong buhay mo.

Try to open your heart to come to Jesus Christ in your life.
Siya lang ang makapag bibigay ng positibo sa ating buhay.
Siya lang ang nakapagbibigay ng kapahingahan sa mga taong pagod na sa buhay.
Try lang TS.,
Please remember my advise. Thanks me later.
 
Nasa Government kaba TS?
Oo 😅
Three months legit walang sahod.

Pareho pareho tayo TS, ganyan din ang nangyayari sa buhay ko at yung feeling na parang wala kanang karamay o mataktakbuhan dahil wala na mga magulang natin. Yung tipo gusto mo na ma dedok dhil ang dami kong pagsisisi at maling nagawa sa buhay ko. Yung tipong iniisip ko na pagnabuhay ba ako sa 2nd life ko eh.. mababago ba ang buhay ko at hindi puro panget at regrets ang mangyayari sa buhay ko. Mga ganon bang tanong...
Alam mo same thoughts. Sana no may second life para may second chance to make things right or time travel para pwedeng itama yung mga mali.

Dapat positibo lang tayo sa buhay TS.,wag mo e-welcome yung mga negative.,
Kung magpapatuloy ka sa mga negative nayan.,lalamunin ka talaga sa buong buhay mo.

Try to open your heart to come to Jesus Christ in your life.
Siya lang ang makapag bibigay ng positibo sa ating buhay.
Siya lang ang nakapagbibigay ng kapahingahan sa mga taong pagod na sa buhay.
Try lang TS.,
Please remember my advise. Thanks me later.
Alam mo iniisip ko baka kulang lang ako sa faith. Trying my best na mas maging positibo. May mga times kasi na sobrang overwhelmed na ako sa mga nangyayare sa buhay ko. Madalas ako talaga may kasalanan bakit ganito nangyayare sa buhay ko.
 
I feel the same ts. Pero nasa early stage palang ako.
Nasa early 20's pa ako, pero matanda na parents ko (early 60's at late 50's).
May pamilya nadin both siblings ko.
Tyaka, madami din ako regrets. 4th year na sana kaso balik 2nd year dahil sa poor decisions din.

Natakot ako habang binabasa mga comments at situations niyo. Feel ko, magiging ganyan din ako in the future.
 

Similar threads

Back
Top