23 nako...ok nman pinapdalhan naman kami weekly ng magulang ko sa probinsya...kya lang prang hanggang ngayon mag 1 and half ears nko dito sa manila di parin ako comfortable
[XX='PHC - Industrial Engineer, c: 38297, m: 1075214'][/XX] hini ksi kami sabay na lumaki eh....panganay siya ako bunso...di ko pala alam ugali niya...
21 na ko humahanap lang ako ng tyempo kapag nagkaroon ako ng stable na trabaho Aalis na ko dito ny*ta sila, may edad na rin tatay ko Pero malakas pa din, Di ko alam kung ano gagawin ko kaoag nawala tatay ko
Kung sa province ka nakatira huwag ka muna umuwi kung gusto mo mag part time job ka habang nagtatrabaho o kaya naman mag call center ka malaki kita dun, malaki kasi rate dito sa maynila kesa sa probinsya
@Kim Da-hyun,I feel you :l . Depress na depress na din ako dati parang gusto ko na rin kitilin buhay ko Pero lagi ko naiisip na di langit mapupuntahan ko pagtapos nun at mas mahirap pa dun, Dahil sa mga problema may nabuo na phobia sakin, Takot ako tumingin ng diretso kahit kanino, Kahit Kakilala ko pa, Takot na rin ako sa crowded na lugar basta ayaw ko, naranasan ko na din parang may bumubulong sa isip ko parang nababaliw na ko pero think positive parin ako kahit ganun naniniwala kasi ako lahat ng problema may katapusan. Kapag naeencounter ko yung phobia umiiwas na agad ako para di ako lalo madepress
Let it all go brother. Talk to God. Dont ask why but ask for guidance. God put you in that situation because he knows you can handle and overcome it. Be patience, be faithful, and be strong. And always pray. God bless you and may God be with you always.