CHAPTER I -ULAN
Mga Classmate uwian na!
"Junard! tara na uwian na!" sigaw ng isang babae na pamilyar sa akin ang boses, yan ang tinig na hinihintay kong marinig sa bawat pagtatapos ng araw ko sa klase.
"Jonard ang pangalan ko kamahalan hindi Junard" bakit ba sa ganda ng pangalan ko kapag sya ang bumabanggit nagiging parang code ng mga Alien. "H'wag ka ng magreklamo dyan,yan ang gusto kong itawag sayo" sagot nito na may halong pagkairita sa boses "napaka slang kasi ng letter R mo po, Sige na po kamahalan hindi na po ako magrereklamo" bawi ko sa kanya, pumayag nalang akong maging kasangkapan ang aking pangalan sa pagtawag ng mga extraterrestrial being at saka baka magbago pa ang isip nito na sumama sa akin.
Kaarawan ko ngaun at dahil isa ako sa mga masugid nyang manliligaw, pumayag syang sumama sakin pagkatapos kong malampasan ang mga napakabagsik nyang pagsubok at ito lang naman ay ang mga sumusunod:
1. Ang pagsagot ng mali sa tanong ng Math teacher namin na parang hindi kumakain ng ordinaryong ulam para mapatayo ako sa Basket Ball Court sa tanghaling tapat.
-Sisiw sakin ito dahil palagi naman mali ang mga sagot ko, marahil dahil narin siguro sa nakakatakot na itsura ng Teacher ko nalilimutan ko kung ano ang tama sa mali.
2. Abangan at bugbugin ang mga kaklase kong bully na tumatawag sakin na "Kulot Salot" sa labas ng eskwelahan.
-Hindi ko alam ano meron sa pagsubok nato dahil hindi naman ako napipikon sa mga pambubuly nila, marahil siguro nasasaktan sya dahil may pagkakulot din ang buhok nya. Hindi ako masyadong nahirapan dito dahil Magaling akong i-apply ang mga napapanood kong action movie at anime sa totoong buhay, dalawang araw lang naman akong nahospital at isang linggong nagpagaling sa bahay.Sisiw!
3. Ang pag arkila sa Fishball vendor sa tapat ng eskwelahan para magpanggap na kamag anak ko at iprisenta sa Guidance Counsilor.
-Nahirapan akong makipag tawaran sa presyo para lang mapapayag ko sya dinagdagan ko nalang na may kasamang kasunduan na araw-araw akong bibili sa tinda nya at magkukwento tungkol sa P.E Teacher namin na sê×ÿ daw sa paningin nya. Magaling umarte si kuya fishball na Tito ko kunyari, narinig ko pa ang sabi ng Guidance Councilor sa kanya na "Marami ho pala talaga kayong kamag anak dito sa eskwelahan Kuya Ben"
4. Ihatid sya sa kanilang bahay na wala sa aking nakakakita na para ba akong kaluluwa lang.
-May itinurong Ninjutso sakin ang Kapitbahay namin na si Apo Chopy salamat nalang at hindi ko ito ginamit, Araw-araw akong nagpapalit ng damit kapag ihahatid ko sya para hindi ako makilala ng mga magulang nya,sinusulatan ko rin ng Pentel Pen ang kilay at Bigote ko, naubusan lang ako ng color black na Pentel Pen kaya minsan Kulay Red ang Bigote ko at green ang kilay ko, mabuti nalang at hindi nila ako nakikilala sa araw-araw na paghahatid ko sa anak nila.
"Ria Anak, Si Jonard na naman naghatid sayo at may pa iba-iba pa sya ng damit at itsura ha, bukas ano naman kaya ang suot nya?"
Ganun pa man kahit nalampasan ko ang mga pagsubok nya hindi parin ako napromote, isa parin ako sa mga manliligaw nya, hustisya nalang nya siguro na ibinigay ay ang pagpayag nya sa akin na sumama sa selebrasyon sa araw ng aking kaarawan.
Matagal na akong nanliligaw kay Ria, dalawang taon narin kung bibilangin mo ang mga tigyawat ko sa mukha. Hindi ko rin alam kung bakit pinasok ko ang panliligaw, ang sabi ng matandang kapitbahay namin na si Apo Porky na dapat ay palaging magsipag sa panliligaw dahil isa itong paraan ng pagpresenta sa ibang tao sa nararamdaman mong Pagmamahal. Iniisip ko nalang na kulang pa ang pagsisipag ko para makuha ko ang "Oo" kay Ria, siguro kailangan ko pa ng walong taon para mapa Oo ko sya.Bigla tuloy akong nagworry sa mga tigyawat ko sa mukha.
"Ano na Junard? halika na at nagugutom nako" Ang sabi nya, habang ako naman ay nagising sa pagmuni muni sa aking mga napagdaanan "Tara na po kamahalan" Ang agad ko namang tugon, habang nakaluhod ang aking isang tuhod sa semento.
Nag umpisa na kaming maglakad papunta sa aming lugar at habang kami ay naglalakad nagsimulang umihip ang malakas na hangin na para bang nagbabadya ng pag ulan, tuluyan pa itong umihip at nag umpisa na nga ang pagpatak ng daan-daan at naging libo-libong patak ng tubig ulan.
"Ay Pusa, mababasa tayo sa ulan wala pa naman akong dalang payong!" may halong kaba na sabi ni Ria, agad ko namang binuksan ang maliit kong dalang payong na kasya lang ang dalawang tao. Pinagdasal ko talaga na bumuhos ang ulan sa araw na iyon at ng sa gayun ay susukob sya sa aking maliit na payong at makakatabi ko sya ng malapitan. Napakaromantikong tidnan sa aking imahinasyon na magkatabi kaming dalawa habang naamoy ko ang kanyang halimuyak at matitigan ng malapitan ang kumikinang nyang mga Mata.
"Mabuti nalang at meron kang dalang payong, akin na yan at ako nalang po ang hahawak" ang sabi nito at agad naman akong tumanggi dahil mas gentleman sakin tidnan kapag lalake ang nagpapayong sa babae."Ako nalang maghahawak sa Payong natin para hindi ka mahirapan kamahalan" ang mabilis ko namang sagot,.
"Pwede po bang ako nalang maghahawak ng payong natin please!" ang pagpipilit nito at biglang bumilog ang kanyang mga mata na para bang mata ng Pusang nagmamakaawa na ibigay mo sakin ang ulam mong pritong isda. Wala akong nagawa kundi ang pagbigyan ang kanyang hiling at agad kong inabot sa kanyang mga kamay ang hawak kong payong. "Maraming salamat Junard" Ang sabi nito saba'y ngiti sa akin na para bang may itim na binabalak..
Maya maya pa'y unti-unti ko ng nararamdaman ang malamig na ulan saking ulunan at unti-unti narin syang lumalayo sa aking paningin.. Trinaydor ata ako ng Pusang bilugan ang Mata! Binilisan ko ang paglalakad para agad ko syang maabutan, maya maya pa'y nakita ko syang huminto at lumingon sa akin. Marahil siguro Nakonsensya ang taong Pusa sa pag iwan sakin.
"Sabi ko na nga ba't hindi mo ako matitiis eh, maari na po ba akong sumukob sa inyong payong kamahalan?" Ang nakangiti kong sabi
"Junard baha na, paano na yan, ayaw kong mabasa ang sapatos ko na kabibili lang ni Mama, tiyak na masesermunan ako nun, pasensya kana Junard,pero siguro, babalik nalang ako at uuwi" bigla akong nakaramdam ng lungkot sa kanyang mga sinabi na para bang gusto ko ng bawiin ang aking hiling at pahintuin nalang ang ulan. Wala akong naitugon sa kanyang mga sinabi at habang sya'y naglalakad pabalik, agad din syang napahinto, baha narin pala sa daan na pinanggalingan namin. Hindi na ako nag isip at biglang kumilos ang aking katawan at agad kong inalok na sumakay sya sa aking likuran..
"Kamahalan sumakay na po kayo sa karwahe ninyo para hindi po mabasa ang inyong sapatos" Ang alok ko sa kanya
Wala syang magagawa kundi sumakay sa aking likuran sabay sabing "Hwag mo lang akong sasabihan na mabigat at bibitiwan kung gusto mo pang mag birthday next year!" agad naman akong ngumiti at sabay sabing "Hinding-hindi ako bibitaw sayo, este hinding hindi kita bibitawan at Mahal ko pa ang buhay ko kamahalan" Napangiti naman ito sa sagot ko sabay ang pagsakay nya saking likuran. Parang naging isang eksena sa Korean drama ang mga sumunod -It's a Piggy Back time Assah!!
Hindi ako makapaniwala sa mga nangyayari, dinaig pa nito ang imahinasyon na naglaro sa isipan ko kanina, nararamdaman ako ang lambot ng kanyang ****** sa aking likuran, habang magkadikit ang aming mga pisngi, naamoy ko ang halimuyak ng kanyang Buhok, naririnig ko ang dahan dahan nitong paghinga na para bang napaka komportable nitong sumakay sa Karwahe nya. Parang ayaw ko ng matapos ang ganitong eksena, kung maari lang sana na hwag ng huminto ang buhos ng ulan at bahain sana lahat ng kalye na aming madaraanan. Ang sarap isipin na pasan ko lang sa likod ko ang bumubuo sa Mundo ko, yung taong Pinapangarap kong makasama sa buong buhay ko.
"Junard" basag nito sa katahimikan "Anong wish mo pala sa Birthday mo?" tanong nito "natupad na ang wish ko" ang mabilis ko namang sagot. "Maari ko bang malamang kung ano yun?" tanong nito "Ang Wish ko ay ang makasama ka sa ilalim ng ulan" narinig ko ang biglang pagbilis ng pagtibok ng kanyang Puso at naramdaman ko ang dahan dahang pag guhit ng mga ngiti nito sa kanyang mga labi.
"Siraulo, kanina pa tayong Lagpas sa bahay nyo!"
Itutuloy..
