Tl;dr gusto ko lang po. Share un nararamdaman ko
Medyo nadedepressed na ako sa sitwasyon ko ngayon.
Meron ako bf 5yrs na po kami. Nasa 30s na din naman kami. Nung una okay siya sa mga parents ko pero ngyon hindi na dahil nga sa nagkaroon ako ng situation about sa health ko, and so nalaman din nila na nagpremarital *** kami. Sobrang nagalit parents ko sa knya kasi di nya hinarap sila.
Sinabihan ako ng mother ko layuan ko na sya kasi wala daw siyang desisyon sa sarili. Mahinang lalaki daw at walang plano.
Hindi ko alam na nichat na pala sya ng parents ko. Pinagmumura sya dahil nga sa nalaman nila. Sinabi naman ng bf ko sila via chat na papakasalan nila ako kso galit pa din nanay ko kasi di daw sya humaharap.
Hirap ako sabihin kay bf yun sinabi sken ni mama na pinalalayo na niya ako sa knya. Parehas kami ng workplace ni bf, nagkikita pa din kami kahit sinabihan na ako ni mama. Mahal ko bf ko pero may times din na nahihirapan ako. Sya kasi first bf ko na humarap sa parents ko. Ngyon nasira na tiwala nila sa bf ko.
Nahihirapan ako pra sa knya na though parehas naman namin ginawa yung "bagay" na yun.
Sa loob ko, andaming tanong, mahal naman ako ng bf ko pero bakit ganun? Bakit ayaw niya harapin parents ko as a man?
One time, tinanong ko sya, bat ayaw nya pa ako pakasalan. Di pa daw nya kasi ramdam magpakasal.. medyo ouch kasi di ba pag mahal mo isang tao, papakasalan mo yun. Naiyak ako nung sinabi nya un.... Niyakap nya ko nun.
Ngyon di ko alam ano plano nya pra samen. Gusto ko sya tanungin about sa future namin, though nagreresponse naman sya ng sige or okay pero hanggang dun lang ...dead end convo na and minsan nagchechange topic din sya.
Napapaisip din ako na hiwalayan sya at baka nga nahihirapan na siya sken...di nya lang magawa yun kasi naawa at nagiguilt sya sa ngyare saken (about sa health ko) :'(
Siguro pag hiniwalay ko siya magagawa nya mga gusto niya. Nakikita ko kasi mga post nya dito na di siya masaya sa buhay niya. Sana di na lang ako dumating sa buhay baka siguro naging maganda buhay niya.....
Medyo nadedepressed na ako sa sitwasyon ko ngayon.
Meron ako bf 5yrs na po kami. Nasa 30s na din naman kami. Nung una okay siya sa mga parents ko pero ngyon hindi na dahil nga sa nagkaroon ako ng situation about sa health ko, and so nalaman din nila na nagpremarital *** kami. Sobrang nagalit parents ko sa knya kasi di nya hinarap sila.
Sinabihan ako ng mother ko layuan ko na sya kasi wala daw siyang desisyon sa sarili. Mahinang lalaki daw at walang plano.
Hindi ko alam na nichat na pala sya ng parents ko. Pinagmumura sya dahil nga sa nalaman nila. Sinabi naman ng bf ko sila via chat na papakasalan nila ako kso galit pa din nanay ko kasi di daw sya humaharap.
Hirap ako sabihin kay bf yun sinabi sken ni mama na pinalalayo na niya ako sa knya. Parehas kami ng workplace ni bf, nagkikita pa din kami kahit sinabihan na ako ni mama. Mahal ko bf ko pero may times din na nahihirapan ako. Sya kasi first bf ko na humarap sa parents ko. Ngyon nasira na tiwala nila sa bf ko.
Nahihirapan ako pra sa knya na though parehas naman namin ginawa yung "bagay" na yun.
Sa loob ko, andaming tanong, mahal naman ako ng bf ko pero bakit ganun? Bakit ayaw niya harapin parents ko as a man?
One time, tinanong ko sya, bat ayaw nya pa ako pakasalan. Di pa daw nya kasi ramdam magpakasal.. medyo ouch kasi di ba pag mahal mo isang tao, papakasalan mo yun. Naiyak ako nung sinabi nya un.... Niyakap nya ko nun.
Ngyon di ko alam ano plano nya pra samen. Gusto ko sya tanungin about sa future namin, though nagreresponse naman sya ng sige or okay pero hanggang dun lang ...dead end convo na and minsan nagchechange topic din sya.
Napapaisip din ako na hiwalayan sya at baka nga nahihirapan na siya sken...di nya lang magawa yun kasi naawa at nagiguilt sya sa ngyare saken (about sa health ko) :'(
Siguro pag hiniwalay ko siya magagawa nya mga gusto niya. Nakikita ko kasi mga post nya dito na di siya masaya sa buhay niya. Sana di na lang ako dumating sa buhay baka siguro naging maganda buhay niya.....