What's new

Is it normal to be an apathy?

Zackmahdeck6

Forum Veteran
Elite
Joined
Nov 23, 2021
Posts
1,935
Solutions
4
Reaction
2,414
Points
766
Normal lng po ba yung taong walang ka interest sa mga bagay²? Like kinukwestuyon mona kung anong purpose para mabuhay? Yung tipong lahat ng bagay puro matamlay na or boredom kasi di ko tlga alam kung normal paba ito o hinde. Tsaka I'm wondering kung bakit naiiba ako sa mga kabataan ngayon kasi di ako sanay makipag kaibigan/socialize, no affection towards opposite ***, no academic goal. Di ko din alam kung bakit lagi ang pangit ng pananaw ko sa mga bagay² or pessimistic akong tao. Kompleto naman yung pamilya ko pero nagtataka lng ako kung bakit ako nagka ganito, is it possible na inherited/nagmana ito sa magulang or its the society that made me like this?

Any thoughts po mga ka PHC kung pano kopo ito malalampasan?
 
Last edited:
it's all in your mind kasi .
all question na bumubuo sa isip mo ay hindi mo vinovoice out that comes out na introvert ka lang there's no such thing na apathy or pessimistic ka since you said kinekwestyon mo na kung ano purpose mo sa buhay? pero yung way na pagkekewestyon mo eh sinasagot mo agad sa sarili mo na tingin mo is yun talaga ang ending ng viewpoint sa perspective mo. inlcuding sa pakikipagsocialize, affection sa opposite ***, academic goal. etc..,
hindi ko masasagot kung normal ba yan o hindi. but lahat naman ng tao eh may ganyang stage sa buhay kumbaga its part of a journey natin dito .
try to seek a colleagues, a religion group , or kung di ka sanay makipagsocialize try to read some books na about sa society.
 
Dami kong gusto sabihin pero ito lang. Stop overthinking things. If you dont have a life then Get a life. Sa ngayon ang dapat mong iniisip kung anong magiging ikaw sa future. At kung gusto mo na maging proud sa sarili mo in the future then do what you must do.
 
Dami kong gusto sabihin pero ito lang. Stop overthinking things. If you dont have a life then Get a life. Sa ngayon ang dapat mong iniisip kung anong magiging ikaw sa future. At kung gusto mo na maging proud sa sarili mo in the future then do what you must do.

i wanna conquer whole earth, that is my motivation in life. I wanna be CEO of tech millionaire like tony stark ironman.
 
it's all in your mind kasi .
all question na bumubuo sa isip mo ay hindi mo vinovoice out that comes out na introvert ka lang there's no such thing na apathy or pessimistic ka since you said kinekwestyon mo na kung ano purpose mo sa buhay? pero yung way na pagkekewestyon mo eh sinasagot mo agad sa sarili mo na tingin mo is yun talaga ang ending ng viewpoint sa perspective mo. inlcuding sa pakikipagsocialize, affection sa opposite ***, academic goal. etc..,
hindi ko masasagot kung normal ba yan o hindi. but lahat naman ng tao eh may ganyang stage sa buhay kumbaga its part of a journey natin dito .
try to seek a colleagues, a religion group , or kung di ka sanay makipagsocialize try to read some books na about sa society.
Sa tingin ko po ay hindi po ang pag iisip ko ang mali, siguro nasanayan ko nlng siguro to na di ko gusto makipag socialize sa ibang tao kasi sa tingin ko wlang magandang maidudulot ito like wala silang pake sayo at yung ginagamit kalang sa sariling kapakanan nila kaya ginagawa ko rin kung ano ang pinaparamdam sakin ng society at unti-unting nagiging personality ko na ito.

Salamat po sa opinyon nyo pero i think wala po tlga akong interes makipag halubilo sa ibang tao.
 
i wanna conquer whole earth, that is my motivation in life. I wanna be CEO of tech millionaire like tony stark ironman.
Yeah ganito dapat. Sabi nga ng kanta libreng mangrap. At syempre ang pangarap ay mananatili lang talagang pangarap kung youre just overthinking things like youre good for nothing.
 
Dami kong gusto sabihin pero ito lang. Stop overthinking things. If you dont have a life then Get a life. Sa ngayon ang dapat mong iniisip kung anong magiging ikaw sa future. At kung gusto mo na maging proud sa sarili mo in the future then do what you must do.
Salamat po sa opinyon nyo pero magkaiba po tayo ng pananaw sa buhay, maswerte po ang ganyang tao na positive lagi ang pananaw, tsaka siguro wala po kayong insecurities sa iba kaya nyo po nasasabi yan at ang hirap nmn po atang isiping kung ano ka sa future kung lahat ng tao wala kang magkasundo.
 
Sa tingin ko po ay hindi po ang pag iisip ko ang mali, siguro nasanayan ko nlng siguro to na di ko gusto makipag socialize sa ibang tao kasi sa tingin ko wlang magandang maidudulot ito like wala silang pake sayo at yung ginagamit kalang sa sariling kapakanan nila kaya ginagawa ko rin kung ano ang pinaparamdam sakin ng society at unti-unting nagiging personality ko na ito.

Salamat po sa opinyon nyo pero i think wala po tlga akong interes makipag halubilo sa ibang tao.
don't get me wrong ha,
pero wala namang mali sa pag-iisip mo sinabi ko lang na its all on your mind,
just like what you said eh di kalang sanay makipag socialize , like you think na wala silang magandang madudulot, wala silang pake, and you think rin na ginagamit kalang sa sariling kapakanan kayang tuloy in return eh pinaparamdam mo sa o ginagawang mong action rin sa society yung mga naiisip mo . again don't get me wrong as i said its all on your mind now since in your first thread eh sinabi mo pano malalapasan yung ganyan.
try to meditate your mind. try to reach out, explore new things. try to read some books na about society enjoyable not about sa crisis.
sa ganung paraan madaragdagan ka ng mga ibang thoughts , new perspective sa buhay at kahit actions mo may paunti unti ring magbabago.

Yeah ganito dapat. Sabi nga ng kanta libreng mangrap. At syempre ang pangarap ay mananatili lang talagang pangarap kung youre just overthinking things like youre good for nothing.
Definitely I agree sa statement mo brother. hehehe
 
Last edited:
Salamat po sa opinyon nyo pero magkaiba po tayo ng pananaw sa buhay, maswerte po ang ganyang tao na positive lagi ang pananaw, tsaka siguro wala po kayong insecurities sa iba kaya nyo po nasasabi yan at ang hirap nmn po atang isiping kung ano ka sa future kung lahat ng tao wala kang magkasundo.
No ts, nakikita ko talaga ang sarili ko sainyo. And here gaya nito, I tried also seeking help, tried seeking motivating quotes yeah inabsorb ko yun pero not for long. Why? Because were a piece of shìt we dont care about things. So kagaya ng advice sa iba, gaya nitong thread niyo tapos may mag cocomment will never make sense to us. Kasi wala tayong pake. Diba? Relate? Kahit anong advice, kahit advice pa yan sa presidente, Panginoon basta walang pake ay basura yang advice mo. Diba? Relate? At kung may friends bako na nakakausap? Wala, I left them, theyre not toxic, I just left them. Thats how shitty of a person I am.
So ito, ang makakatulong lang talaga sa sarili mo ay ang iyong sarili. Di mo man ngayon marerealise ang mga bagay na mahalaga ay for sure ma eencounter mo rin ito balang araw. So kung sa tingin mo na swerte ako dahil positive ako, No, I just realised and found myself.
 
Try to expose yourself at the things you averse TS, by doing so, malalaman mo talaga kung napapangitan ka o wala ka talagang interes sa mga nasabi mo or hindi. And, sabi mo napapangitan ka sa mga pananaw mo sa bagay² or just a pessimistic person; when the things, events, or future hasn't arrived/happened yet, why worry about it?(Einzelgänger)Kung nandito man, love and embrace it as it's here before it's gone. Pag puro matamlay or boring ang pananaw mo sa mga bagay o buhay mismo, ang iyong oras, lakas na binuhos sa kakaisip niyan ay mas matamlay o malala pa kumpara sa pagiisip mo na matamlay lahat.
 
Malalampasan yan kung titignan mo ang pagbabago/change as an opportunity. Meron at merong changes na mangyayari sa atin o sa ating paligid. Nasa sayo na kung anong hakbang ang gagawin mo and kung gusto mo talaga malampasan/ma(g)bago yan. Gaya nga ng quote na ito:

“Change is inevitable. Growth is optional”

— John C. Maxwell
 
Pareho tayo ts hahaha still di ko pa ren naman nalalampasan to, im an introvert though its not that i dont want to socialize its just i dont know how, and may point naring nawalan ako ng interest sa mga bagay bagay pero everynow and then naman may point na nawawalan ako ng interest sa mga bagay. but i just realize nobody is there to blame for though its not your fault that you become what you are now. most likely its just because of this rotten society and your circumstances in your life but in the end no one will be held accountable for what you've become only you yeah it sucks that inside you, you know its their fault but you're the one who needs to decide on what path you're gonna choose. so its up to you on what you will do with your problem just pursue the things that will make you happy and be wise so in the end you won't regret what you did'nt do. i do listen to motivational videos once in a while cause even if there is no one is there to cheer me up i still have my self

i totally agree with you ts though this world is not fair. its just as it is we all have different circumstances just cherish life by living because not everyone has a chance to do so
 
Last edited:
Ganito din ako, until na ayaw konarin maging ganyan whahaha. Nung nagstart ako na mag try ng psychological studies, books about self and how to control yourself. Mas naging better na perspective ko sa life. Since last year pa ako nagtry, onti onti nag change values ko sa life, and finally I love myself narin to the point na average na me.
 
Back
Top