Black-Dancer
Honorary Poster
- Joined
- Oct 8, 2019
- Posts
- 216
- Reaction
- 61
- Points
- 130
Ang hirap pala mag kapamilya.
Ang hirap lalo na kung ung napangasawa mo bungangera.
Ang hirap kasi walang salitang hindi pinaoalagpas.
Ang hirap kasi ang bilis magalit. Ang bilis uminit ang ulo. Ang bilis sumumpa. Manumbat. Mag mura. Ipamukha pa sa akin ang pagkawalan ko ng trabaho (dahil sa pandemic). Lahat ng masasakit na salita sinasalo ko. Sumbat simula't sapul na tumira ako sa bahay nila lahat ng kilos at kinakain ko bilang. 8 taon na ko nandito hanggang ngayon masama pa din ang tingin sakin ng asawa ko sa twing totopakin sya. Walang tiwala. Kung kaya ko gagawin ko para sa pamilya ko. Kaso lahat ng sumbat sinasalo ko. Kahit kailan di ako nag tanim ng sama ng loob. Idinadaan ko lang sa ngiti at tawa ang bawat sakit ng salitang naririnig ko galing sa kanya. Pati magulang kong walang kamalay malay sa nangyayari samin dto sa kabilang bahay, idadamay nya sa init ng ulo nya. Pati kapatid kong nananahimik pag dududahan nya na pinag uusapan sya. Hindi na ko lumalabas ng bahay pero nag dududa padin sya. may trabaho o wala masakit sya mag salita. Dito lang ako nagkaroon ng lakas ng loob na mag labas ng saloobin at sakit na nararamdaman. Ayaw ko mauwi sa suicide dahil mahal ko sya at mahal ko ang mga anak ko.
Ang hirap lalo na kung ung napangasawa mo bungangera.
Ang hirap kasi walang salitang hindi pinaoalagpas.
Ang hirap kasi ang bilis magalit. Ang bilis uminit ang ulo. Ang bilis sumumpa. Manumbat. Mag mura. Ipamukha pa sa akin ang pagkawalan ko ng trabaho (dahil sa pandemic). Lahat ng masasakit na salita sinasalo ko. Sumbat simula't sapul na tumira ako sa bahay nila lahat ng kilos at kinakain ko bilang. 8 taon na ko nandito hanggang ngayon masama pa din ang tingin sakin ng asawa ko sa twing totopakin sya. Walang tiwala. Kung kaya ko gagawin ko para sa pamilya ko. Kaso lahat ng sumbat sinasalo ko. Kahit kailan di ako nag tanim ng sama ng loob. Idinadaan ko lang sa ngiti at tawa ang bawat sakit ng salitang naririnig ko galing sa kanya. Pati magulang kong walang kamalay malay sa nangyayari samin dto sa kabilang bahay, idadamay nya sa init ng ulo nya. Pati kapatid kong nananahimik pag dududahan nya na pinag uusapan sya. Hindi na ko lumalabas ng bahay pero nag dududa padin sya. may trabaho o wala masakit sya mag salita. Dito lang ako nagkaroon ng lakas ng loob na mag labas ng saloobin at sakit na nararamdaman. Ayaw ko mauwi sa suicide dahil mahal ko sya at mahal ko ang mga anak ko.