S
sky - shimmer
Guest
Boy: hindi ibigay mo kay yumi
Aling: ahh sorry po sir akala ko po kayo po ang gagamit.
Sanjun pov's
.
.
.
.
Arghh! Nakakainis na ung babaen un ah. Sya na nga pinatira ko dto. Sana di na sya mag tagal dto. Bwisit. Pero naniniwala akong galing sya sa Future. Kainis talaga sya. Future sya galing. Eh bkit parang takas parin sya sa mental???
Lumabas ako ng kwarto.
Sanjun: yumiiiii!!!
Yumi: yes? Mr. Sanjun
Sanjun: kailan ka ba aalis dto ha??
Yumi: ahh di ko alam. Alam mo ba ung life span ng paro paro.
Sanjun: ahh oo.
Yumi: ganun lang din kaikli ang itatagal ko dto sa mundo. Tapos mapupunta ako ng di ko alam na lugar. Maaring bukas o sa makalawa. Wala na ko.
Sanjun: ahhh.
Mukhang nalungkot ako. :'( teka ako malulungkot? :O no way dapat nga masaya ako kasi wala na sya eh
.
.
.
.
.
.
.
Lumipas ang ilang araw ganun lang ang gawain namin sya ung tagaluto ng pag kain ko tapos sya ung mag aayos ng uniform ko pag papasok. Tapos mag lilinis ng bahay. Mabait si yumi. Ewan ko parang nawawala na ung pag kainis ko sa kanya. Ang sarap nyang kasama. Lagi ko syang tinitignan pag natutulog kasi sobrang amo ng mukha nya. Kaso natatakot na akong mawala sya. Bigla akong kinakabahan kaya lagi ko syang hinahanap. Kung dati gusto ko syang umalis dto ngayon ayoko na. Kasi sobra ko na syang mahal. Oo mahal ko na sya. Sa maikling panahon namin na mag kasama di ko akalain na mamahalin ko sya. Kaso sa tuwing naalala ko ung sinabi nyang mawawala na sya at di na sya babalik dto. Sobra akong natakot. Sya lang ung babaeng nag pabago sakin. Pinakita nya kung paano nya ako mahalin. Kung pwede nga lang na di na sya kunin ng future na gawa ko na. Kaso hindi oras at araw ang kalaban namin. :'(
Aling: ahh sorry po sir akala ko po kayo po ang gagamit.
Sanjun pov's
.
.
.
.
Arghh! Nakakainis na ung babaen un ah. Sya na nga pinatira ko dto. Sana di na sya mag tagal dto. Bwisit. Pero naniniwala akong galing sya sa Future. Kainis talaga sya. Future sya galing. Eh bkit parang takas parin sya sa mental???
Lumabas ako ng kwarto.
Sanjun: yumiiiii!!!
Yumi: yes? Mr. Sanjun
Sanjun: kailan ka ba aalis dto ha??
Yumi: ahh di ko alam. Alam mo ba ung life span ng paro paro.
Sanjun: ahh oo.
Yumi: ganun lang din kaikli ang itatagal ko dto sa mundo. Tapos mapupunta ako ng di ko alam na lugar. Maaring bukas o sa makalawa. Wala na ko.
Sanjun: ahhh.
Mukhang nalungkot ako. :'( teka ako malulungkot? :O no way dapat nga masaya ako kasi wala na sya eh
.
.
.
.
.
.
.
Lumipas ang ilang araw ganun lang ang gawain namin sya ung tagaluto ng pag kain ko tapos sya ung mag aayos ng uniform ko pag papasok. Tapos mag lilinis ng bahay. Mabait si yumi. Ewan ko parang nawawala na ung pag kainis ko sa kanya. Ang sarap nyang kasama. Lagi ko syang tinitignan pag natutulog kasi sobrang amo ng mukha nya. Kaso natatakot na akong mawala sya. Bigla akong kinakabahan kaya lagi ko syang hinahanap. Kung dati gusto ko syang umalis dto ngayon ayoko na. Kasi sobra ko na syang mahal. Oo mahal ko na sya. Sa maikling panahon namin na mag kasama di ko akalain na mamahalin ko sya. Kaso sa tuwing naalala ko ung sinabi nyang mawawala na sya at di na sya babalik dto. Sobra akong natakot. Sya lang ung babaeng nag pabago sakin. Pinakita nya kung paano nya ako mahalin. Kung pwede nga lang na di na sya kunin ng future na gawa ko na. Kaso hindi oras at araw ang kalaban namin. :'(
